به سلامتی حسن آقا

یکی بود که تنها نبود.
جونم واسه تون بگه که خیلی دمغ بودیم.
حالا فکر نکنید که  کشتی هامون غرق شده بودند و یا اینکه خدای ناکرده بلیط بخت آزمایی مون برنده شده بود!
نه خیر,
دربحبوحه تار زدایی  و رفت و روب  کلموک ستان, نا غافل دیدیم که امکان نوشتن نداریم.یعنی نمی توانیم افاضات به در کنیم وآدم  و عالم را مستقیض!
 گفتیم که از طریق استفسا از مقام عظمی! که عالم جمیع علوم هستند,و نه حتی به کارگردان ها درس کارگردانی!
که به یک استاد ورزشی! که در هف هش نه رشته ورزشی استاد است و دماغ مماغ هم ندارد درس ورزش میدهد بپرسیم.
که پرسیدیم.
از دفتر مبارک این پاسخ آمد. بسم الله الرحمن الرحیم "بی لاخ".
همین روزهاست  که ماها" بیت عظما " سال روز وبلاگ نویسی را عزای عمومی اعلام کرده و مشت محکمی به دهان شما یاوه کویان خواهیم زد و بهی نستعین.

تنها نماندیم
...
اگر از نوشتارمان لبخندی بر لبان تان نشست اجرش را به حسن آقا بدهید و اگر ملالی!فحشش را به ما.